Wednesday, October 28, 2009

Reunie van softwarepioniers.

Op 3 oktober j.l. was er een reunie van Volmaccers op het hoofdkantoor van Cap Gemini in Utrecht. Volmac werd in 1993 overgenomen door Cap Gemini, maar was in de dertig jaar daarvoor de toonaangevende pionier en marktleider in de softwaremarkt van Nederland.

Nu, ruim 16 jaar na die overname, krijg ik op de reünie toch de indruk, dat we te maken hebben met een uitstervend ras. Hoewel er veel mensen waren (zo’n 500), zijn de echte pioniers van het begin er niet meer; ze leven niet meer of ze rentenieren in exotische oorden. Wel werd er bij de aftrap nog een dame in het zonnetje gezet, die in 1963 in dienst was getreden!

Ik ontmoette veel oude collega’s en nam de volgende groepen waar:
De meerderheid heeft Volmac en de rechtsopvolgers op zeker moment verlaten om elders zijn of haar carrière voort te zetten. De meesten uit eigen keuze en sommigen gedwongen in tijden van reorganisatie. Ik vind het opvallend, dat er in deze groep veel spirit en drive zit. Ze hebben allemaal wel een bepaalde niche gevonden om zich te ontplooien.
Dan is er een groep die nog altijd bij Cap is en ook van plan is de laatste 5 tot 10 jaar vol te maken. Tenslotte is er een kleine groep die in de huidige crisis en reorganisatie bij Cap verzocht wordt om te vertrekken.
Uiteraard is zo’n reünie een uitstekende gelegenheid om weer een vijftiental connecties via LinkedIn te leggen. In zo’n gezelschap blijkt 100% van de mensen een LinkedIn account te hebben. Een oude collega, een echte netwerker, blijkt daarnaast ook een enthousiaste twitteraar, zo enthousiast, dat je bijna ook zou gaan twitteren. Maar voor mijzelf schat ik Twitter toch in als te actief en te frequent (24 uur per dag online..); een handvol uitingen per maand via LinkedIn en weblog past meer bij mij.

Een welkomstwoord werd gesproken door Henk Broeders, een huidige topman bij Cap. Ik vond het opvallend dat hij vele keren het woord ‘discipline’ gebruikte. Deze (kadaver)discipline schijnt inderdaad zeer hoog geweest te zijn bij het oorspronkelijke Volmac. Maar omdat hij het woord zo vaak gebruikte, vermoed ik, dat hij terugverlangt naar zo’n bedrijfscultuur. En juist dat lijkt mij niet meer te passen in de softwarewereld van na de PC- en de Internetrevolutie. Volmac is inderdaad groot geworden door met militaire discipline op tayloriaanse wijze applicaties te produceren. Maar daarna zijn de creatieve ‘out of the box’- denkers en de eindgebruikers aan de macht gekomen.

Sommige uitgevlogen professionals werken als adviseurs aan Vitaliteit. En zoals ik al eerder opmerkte proef je die drive ook bij veel mensen op deze reunie. Zo zag ik veel vijftigers, die nog jong van geest zijn. En dat doet mij eraan denken, dat in de huidige AOW-discussie even over het hoofd wordt gezien, dat demografen al langer voorspellen, dat in de toekomst een tekort zal ontstaan aan hoog opgeleide en ervaren werkers. De klassieke competenties van softwarehuizen zullen ongetwijfeld ook tot het schaarse goed gaan behoren.