Noraforum juni 2009

In juni was er weer een Noraforum-bijeenkomst. Zelf vind ik, dat daar interessante zaken voorbijkomen. Tegelijkertijd verbaas ik mij over de manier, waarop de discussie over Nora door mensen wordt gevoerd. Lees de link en huiver. Vaker vind ik architecten gekenmerkt worden door een zekere felheid. En wel op een onplezierige manier, namelijk vooral gericht op het halen van het eigen gelijk en zonder gevoel voor een zekere dienstbaarheid aan de klant en aan het te behalen organisatie doel.

Maar terug naar de inhoud. Ik begin met de onderwerpen van het forum, die mij het meest pakten.

Een groep personen presenteerde hun zogenaamde 8m-model. Hun startpunt intrigeerde mij onmiddellijk, want zij spreken van een verwondering die ik met hen deel:
“• Het begon met de verwondering over en onderzoek naar het blijven volharden in grote IT-projecten terwijl die steeds mislukken.”
En hun eerste bevinding deel ik ook van harte:
“• Al gauw zagen we dat een eenzijdige systeemaanpak de menselijke maat in zowel bouw als gebruik van IT oplossingen te boven ging en geweld aandoet.”
In hun verdere uitwerking maken ze dan interessante uitstapjes naar de menswetenschappen. Zie de link naar hun presentatie.
De laatste decennia zijn er veel gedachten ontwikkeld om te komen tot geslaagde IT-projecten. Veel is gezegd over gebruikersparticipatie om te verhinderen, dat IT’ ers te veel de leiding nemen. Theorieën over business alignment zijn er plenty en voor ICT-governance zijn er niet alleen theorieën, maar ook methoden en middelen zoals bijvoorbeeld Gateway. (Zie mijn posting van 27 maart j.l.). Maar de analyse in de onderhavige presentatie graaft m.i. nog wat dieper naar de onderliggende menselijke instincten. Interessant uitgewerkt.

Vanuit de gemeente Eindhoven was er een presentatie van enthousiaste architecten, geen zelfingenomen ivorentorenfiguren, maar medewerkers die echt proberen dienstbaar te zijn aan hun gemeente. Ze ontwikkelden praatplaten om in hun gemeente de communicatie op gang te brengen. Ik trof er ook een citaat, dat mij altijd heeft aangesproken, maar waarvan ik nu eindelijk ook de bron ken:
“People can be divided into three groups:
Those who make things happen, those who watch things happen, and those who wonder what happened.”
Nicholas Murray Butler (1862-1947)
The Nobel Peace Prize 1931
Ik voeg daaraan toe, dat in mijn ervaring in een gemiddeld team van 10 personen er 2 of 3 vertegenwoordigers zijn van de eerste groep (als je geluk hebt!). En dat is trouwens ook voldoende. Als het er minder zijn, moet je als de wiedeweerga op zoek naar aanvulling of vervanging.

Verder was er een toetsingskader van ICTU Renoir, een interessant en professioneel werktuig. Zo’n opzet wordt gauw ingewikkeld, maar het is een discussiekader waarbinnen betrokken professionals en andere stakeholders hun bijdrage aan e-overheid kunnen evalueren.
Het Noraspel dat Renoir introduceert om beslissers te informeren en te betrekken kan mij niet bekoren. Ik vind het te vergezocht. Beter is het om beslissers gewoon aan te spreken, niet in spelvormen maar in rationele argumentatie.

Ik kijk geïnteresseerd uit naar het volgende Noraforum.