“Wij hopen, dat je terugkijkt op een geslaagde periode bij Capgemini Consulting. Omdat we graag een band met je willen behouden nodigen we je van harte uit lid te worden van ons Alumni Netwerk.” Die oproep was wat mij betreft niet aan dovemansoren gericht, want ik heb altijd een goed gevoel gehouden over de 8,5 jaren die ik bij Capgemini doorbracht (tot augustus 2001). Datzelfde proef ik bij veel oud-Cappers die ik ontmoet, waarbij ik niet zeker weet of dat ook gedeeld wordt door de consultants, die instroomden vanuit ex E&Y.
Het positieve gevoel is gestoeld op een aantal ervaringen: Ambitieuze en kundige collega’s; Veel geleerd over materie, commercie, relatiemanagement en opdrachtmanagement; Gewaardeerde persoonlijke relaties ook.
Die positieve ervaringen koester je en je merkt, dat het absoluut niet vanzelfsprekend is, dat je die elders weer terugvindt. Integendeel!
Er was een bijeenkomst op donderdag 13 maart 2008 op Kasteel De Hooge Vuursche in Baarn. De website gaf aan, dat er zo’n 450 suspects waren opgespoord waarvan er 100 zich ook hadden opgegeven. Mijns inziens best een hoge respons.
Wat mij betreft is de belangrijkste reden om er heen te gaan het weerzien met oude collega’s, terwijl het terzijde ook interessant is om te vernemen wat er heden ten dage gebeurt binnen Capgemini Consulting. Ik heb genoten van de bijeenkomst en hoop van harte, dat Cap dit gebeuren blijft faciliteren. Hoewel ik vermoed, dat het verwachtingspatroon van Cap niet geheel realistisch is. Uitgesproken worden namelijk drie verwachtingen: Op de eerste plaats dat vanuit dit netwerk interessante leads volgen voor Cap. Op de tweede plaats dat het netwerk Cap aan nieuwe medewerkers kan helpen. En tenslotte dat wellicht alumni besluiten om terug te keren naar Cap. Hopelijk gaat niet een of andere instrumentele manager op korte termijn deze effecten meten, want dan zou de uitkomst wel eens teleurstellend kunnen zijn. Zo direct werkt het namelijk volgens mij niet. Veel meer moet je denken aan indirecte effecten zoals goodwill en pleitbezorging.
Hoe zie ik die goodwill in de praktijk functioneren? Grote spelers in een markt (zoals IBM en Cap) worden door diverse stakeholders op een bepaalde manier gezien:
- Iedereen kent ze en daarom heeft iedereen ook wel een mening, al dan niet gebaseerd op concrete ervaringen.
- Maar ik zie vaak personen, die spelers als Cap en IBM bestrijden om redenen die ik nog beschrijf.
- En er zijn ‘pleitbezorgers’, personen die geneigd zijn om deze spelers bij voorbaat krediet te geven.
Ik noemde expres Cap en IBM, omdat die allebei deze emoties oproepen. Beide zijn spelers van het eerste uur. Hoewel de markt de afgelopen 40 jaar enorm gegroeid is, met veel nieuwe spelers en veel verdwenen spelers, zijn Cap en IBM doorgeëvolueerd met de ontwikkeling van hun markten. Veel mensen in de ‘rank and file’ van organisaties in bedrijfsleven en overheid hebben dus wel ervaringen met deze spelers.
De tegenstanders hebben globaal gesproken twee beweegredenen; ze geloven in de allernieuwste (vaak ‘unproven’) technologie en kiezen daarom voor andere leveranciers dan de grote. Maar bij de tegenstanders vind je ook de middelgrote aanbieders, die de grootmachten als bedreigend zien en daarom altijd hun zwakkere punten benadrukken; vaak kunnen ze door goede persoonlijke relaties bij betreffende klanten veel invloed ontwikkelen.
De voorstanders en pleitbezorgers zijn personen, die vooral de degelijkheid van Cap waarderen; ze zien wel de traagheid en bureaucratie, maar weten dat Cap de potentie heeft om diep te gaan en het gewenste resultaat te realiseren. Deze pleitbezorgers zijn zowel interne functionarissen van het bedrijf als externe interimmers, die er actief zijn. Deze personen zijn belangrijk voor Cap, want ik schat in, dat Cap zelf zijn ingangen minder heeft bij de businesskant van de klantorganisatie. Volgens mij is een Alumni Netwerk vooral belangrijk voor ontwikkelen en consolideren van deze ‘pleitbezorging’.
Hoe dan ook hoop ik, dat de toekomst nog regelmatig bijeenkomsten als deze zal brengen.
Sunday, March 30, 2008
Monday, March 17, 2008
Doseren
Doseren is een kunst die niet is weggelegd voor zwart-wit kijkers. Daarvoor moet je namelijk kunnen inzien, dat er een groot scala van kansen ligt tussen de situaties 100%-fout en 100%-goed.
Ik werd getriggerd tot deze gedachten door de jaarlijkse uitgave van Computable 100 met de lijst van krachtigste ict-bedrijven van Nederland over 2007. Die bevat ook een ranglijst met de meest innovatieve bedrijven. Twee citaten uit het begeleidende artikel:
1. Soms kun je beter met een vernieuwing komen die weinig toevoegt, dan dat je wacht op de grote doorbraak.
2. Niets werkt beter om mensen en bedrijven te overtuigen dan iets te laten zien.
Het is een succesfactor om steeds naar buiten te komen en ook naar buiten te komen als het nog niet voor 100% goed is. Want die situatie bereik je namelijk nooit!
Deze stellingen in Computable bevestigen mijn eigen ervaring in kwaliteitsmanagement en projectmanagement. Namelijk dat je elke kleine stap vooruit moet ‘vieren’ om dan weer verbeten door te gaan met de volgende stap. Ga niet zitten griepen, dat het maar zo’n klein stapje was en dat het weinig voorstelde. Het glas is niet half leeg, maar wél half vol.
Ik vind het altijd interessant om een parallel te trekken met de sportwereld, omdat in die wereld alles zo zichtbaar is: de uitgevoerde handelingen, de effectiviteit daarvan en het eindresultaat.
Het denkpatroon van topgolfspelers is wat dat betreft intrigerend. De beste golfers stappen over slechte slagen heen, focussen meteen weer op de volgende slag, en weten naar welke techniek ze op zoek zijn. Doseren dus. Stap voor stap. Tom Kite, een speler die jarenlang aan de top van de amerikaanse ranglijsten stond, gaat zover dat hij stelt: ‘don’t try to win’. Dat heb je namelijk niet volledig in de hand; concentreer je op de zaken, die je wél in de hand hebt, dan zullen regelmatig de overwinningen naar jouw kant toe vallen.
En om toch nog een beetje verder te gaan: Om te kunnen doseren heb je vakmanschap nodig.
Want je moet wel weten, wat een zinvolle stap is en welke deelresultaten zinvol zijn, kortom je moet het proces tot in de diepte begrijpen. Sommige oppervlakkige managers hebben daar geen benul van, maar kunnen alleen een (financieel) eindresultaat vatten. Zie ook mijn posting over Jaap Peters (‘Intensieve Menshouderij’, 29 oktober 2007).
Om weer een sportvoorbeeld te nemen, verwijs ik naar de gebeurtenissen bij voetbalclub Ajax in februari 2008. Na jarenlang oppervlakkig management (inclusief beursnotering) is de club zo afgegleden, dat de bestuurslaag weg moet en de oude meester Johan Cruijff ingrijpt in het technisch beleid. Cruijff sprak op televisie de wijze woorden: ‘Voetbal is zoveel meer dan winnen of verliezen!’ Het zijn inderdaad de oppervlakkige nitwits, die niet anders kunnen dan in de krant lezen of er 0 punten of 3 punten behaald zijn. Het eerste is dan fout en het tweede is goed. Simpel. Maar de echte kenner heeft gezien, dat ondanks de nederlaag met nul punten er een ploeg stond met interessante toekomstperspectieven. En de kenner zal ook zien, dat een overwinning met 3 punten in feite verhult, dat de betreffende ploeg geluk heeft gehad en in wezen weinig perspectief biedt voor succes op lange termijn.
En terug naar het bedrijfsleven zie ik steeds weer, dat in grote automatiseringsprojecten de hele wereld in de telefoon klimt, escaleert en rapportages vraagt, als er een incident is opgetreden bijvoorbeeld in het computercentrum. Incidenten moeten uiteraard worden opgelost, maar ze zijn niet interessant anders dan als een uiting van onderliggende problemen. Maar die onderliggende succes- of faalfactoren proberen te begrijpen gaat in het algemeen boven de pet van betrokken bevolkingsgroepen….
Les: Werk voor stap voor stap en zorg voor een bemanning, die ook daadwerkelijk de stappen fundamenteel begrijpt. Bij toppers in de sport is dat heel zichtbaar, maar het geldt net zo goed voor professionals in andere vakgebieden van de maatschappij.
Ik werd getriggerd tot deze gedachten door de jaarlijkse uitgave van Computable 100 met de lijst van krachtigste ict-bedrijven van Nederland over 2007. Die bevat ook een ranglijst met de meest innovatieve bedrijven. Twee citaten uit het begeleidende artikel:
1. Soms kun je beter met een vernieuwing komen die weinig toevoegt, dan dat je wacht op de grote doorbraak.
2. Niets werkt beter om mensen en bedrijven te overtuigen dan iets te laten zien.
Het is een succesfactor om steeds naar buiten te komen en ook naar buiten te komen als het nog niet voor 100% goed is. Want die situatie bereik je namelijk nooit!
Deze stellingen in Computable bevestigen mijn eigen ervaring in kwaliteitsmanagement en projectmanagement. Namelijk dat je elke kleine stap vooruit moet ‘vieren’ om dan weer verbeten door te gaan met de volgende stap. Ga niet zitten griepen, dat het maar zo’n klein stapje was en dat het weinig voorstelde. Het glas is niet half leeg, maar wél half vol.
Ik vind het altijd interessant om een parallel te trekken met de sportwereld, omdat in die wereld alles zo zichtbaar is: de uitgevoerde handelingen, de effectiviteit daarvan en het eindresultaat.
Het denkpatroon van topgolfspelers is wat dat betreft intrigerend. De beste golfers stappen over slechte slagen heen, focussen meteen weer op de volgende slag, en weten naar welke techniek ze op zoek zijn. Doseren dus. Stap voor stap. Tom Kite, een speler die jarenlang aan de top van de amerikaanse ranglijsten stond, gaat zover dat hij stelt: ‘don’t try to win’. Dat heb je namelijk niet volledig in de hand; concentreer je op de zaken, die je wél in de hand hebt, dan zullen regelmatig de overwinningen naar jouw kant toe vallen.
En om toch nog een beetje verder te gaan: Om te kunnen doseren heb je vakmanschap nodig.
Want je moet wel weten, wat een zinvolle stap is en welke deelresultaten zinvol zijn, kortom je moet het proces tot in de diepte begrijpen. Sommige oppervlakkige managers hebben daar geen benul van, maar kunnen alleen een (financieel) eindresultaat vatten. Zie ook mijn posting over Jaap Peters (‘Intensieve Menshouderij’, 29 oktober 2007).
Om weer een sportvoorbeeld te nemen, verwijs ik naar de gebeurtenissen bij voetbalclub Ajax in februari 2008. Na jarenlang oppervlakkig management (inclusief beursnotering) is de club zo afgegleden, dat de bestuurslaag weg moet en de oude meester Johan Cruijff ingrijpt in het technisch beleid. Cruijff sprak op televisie de wijze woorden: ‘Voetbal is zoveel meer dan winnen of verliezen!’ Het zijn inderdaad de oppervlakkige nitwits, die niet anders kunnen dan in de krant lezen of er 0 punten of 3 punten behaald zijn. Het eerste is dan fout en het tweede is goed. Simpel. Maar de echte kenner heeft gezien, dat ondanks de nederlaag met nul punten er een ploeg stond met interessante toekomstperspectieven. En de kenner zal ook zien, dat een overwinning met 3 punten in feite verhult, dat de betreffende ploeg geluk heeft gehad en in wezen weinig perspectief biedt voor succes op lange termijn.
En terug naar het bedrijfsleven zie ik steeds weer, dat in grote automatiseringsprojecten de hele wereld in de telefoon klimt, escaleert en rapportages vraagt, als er een incident is opgetreden bijvoorbeeld in het computercentrum. Incidenten moeten uiteraard worden opgelost, maar ze zijn niet interessant anders dan als een uiting van onderliggende problemen. Maar die onderliggende succes- of faalfactoren proberen te begrijpen gaat in het algemeen boven de pet van betrokken bevolkingsgroepen….
Les: Werk voor stap voor stap en zorg voor een bemanning, die ook daadwerkelijk de stappen fundamenteel begrijpt. Bij toppers in de sport is dat heel zichtbaar, maar het geldt net zo goed voor professionals in andere vakgebieden van de maatschappij.
Saturday, March 8, 2008
Aimpactbijeenkomst van januari 2008
Vanaf 1-1-2008 zijn er twee aandeelhouders van Aimpact. Naast Co Politiek is per die datum Bertho Eckhardt ingetreden. Zij hebben de zogenaamde ‘geassocieerden van het eerste uur’ gevraagd om een Raad van Advies te vormen. En dat gaan Jan Turk, Anne van Veen, Jaap den Haan en ondergetekende vanaf januari 2008 ook doen. Voorafgaand aan de plenaire januari-bijeenkomst hebben wij dat met zijn zessen beklonken.
Voor de plenaire bijeenkomst waren ongeveer 25 personen opgekomen. Co en Bertho verzorgden een terugblik op 2007 en een vooruitblik op 2008. Er zijn intussen 70 professionals die een associatie-overeenkomst hebben getekend. Qua geassocieerden is er dus voldoende kwantiteit en Aimpact zal dan ook voor 2008 meer inzetten op inhoud en commercie. (Klik eens op de link Video CV’s om de Aimpact Professionals Gallery te bekijken met foto en video CV.)
Hoewel Aimpact in 2007 interessante raamcontracten heeft afgesloten en relatief veel aanvragen binnenkreeg, was het aantal opdrachten onder Aimpactvlag laag. Via de huidige aandeelhouders en geassocieerden konden onvoldoende kandidaten worden opgespoord, die matchen op de binnengekomen aanvragen. Dit is een punt van aandacht.
In 2008 zullen door Aimpact ook weer nieuwe initiatieven worden ontplooid. Vele gesprekken met klanten geven aan, dat deze initiatieven kunnen rekenen op belangstelling van marktpartijen. De nieuwe initiatieven worden toegelicht op de Aimpact-website en dragen de namen ‘Edupact’, ‘Humanpact’ en ‘Nieuw Ondernemen’.
Voor de plenaire bijeenkomst waren ongeveer 25 personen opgekomen. Co en Bertho verzorgden een terugblik op 2007 en een vooruitblik op 2008. Er zijn intussen 70 professionals die een associatie-overeenkomst hebben getekend. Qua geassocieerden is er dus voldoende kwantiteit en Aimpact zal dan ook voor 2008 meer inzetten op inhoud en commercie. (Klik eens op de link Video CV’s om de Aimpact Professionals Gallery te bekijken met foto en video CV.)
Hoewel Aimpact in 2007 interessante raamcontracten heeft afgesloten en relatief veel aanvragen binnenkreeg, was het aantal opdrachten onder Aimpactvlag laag. Via de huidige aandeelhouders en geassocieerden konden onvoldoende kandidaten worden opgespoord, die matchen op de binnengekomen aanvragen. Dit is een punt van aandacht.
In 2008 zullen door Aimpact ook weer nieuwe initiatieven worden ontplooid. Vele gesprekken met klanten geven aan, dat deze initiatieven kunnen rekenen op belangstelling van marktpartijen. De nieuwe initiatieven worden toegelicht op de Aimpact-website en dragen de namen ‘Edupact’, ‘Humanpact’ en ‘Nieuw Ondernemen’.
Subscribe to:
Posts (Atom)
