Jaarvergadering en congres Actuarieel Instituut

Op 27 maart 2012 bezocht ik in de Schouwburg van Almere de jaarvergadering en het congres van het Actuarieel Genootschap. 's Ochtends de jaarvergadering en het 's middags het plenaire congres. In de jaarvergadering werd de strategie van het genootschap besproken. Hoe kun je groeien? Door te verbreden en ook actuarieel analisten, accountants en riskmanagers toe te laten? Dat wil men wel, maar is beducht dat ook beunhazen zich mogen tooien met de titel Actuaris AG. Dat is niet de bedoeling en er zal dan gesegmenteerd worden, zoals er nu voor de analisten reeds een 'kring van Actuariele Analisten is ingericht. Maar om als speler te tellen, moet wel degelijk aan omvang worden gewerkt.

De eerste driejaarsperiode van Permanente Educatie wordt besproken. Er is wel degelijk serieus gewerkt aan permanente vorming. Mensen die de punten niet halen verliezen de titel AG. Sommigen laten deze bewust los (geen tijd meer, geen ambitie meer). De stand van zaken van de nieuwe Commissie Overleven 2012-2060 wordt verteld. Eerst gaat men alle Stakeholders langs en er worden modellen gemaakt. Lijkt mij typisch een actuarissen activiteit. Of zou een CBS dat ook kunnen?

Er worden 2 leden van verdienste benoemd. Deed me terugdenken aan de drie van vorig jaar, waaronder ikzelf. Wel een eer!

De 4 eerste Cera's zijn geslaagd en worden in de vergadering naar voren geroepen. Wereldwijd zijn er nu ongeveer 1000. De 4 nederlandse Cera's zijn de eersten buiten de VS/Canada.

's Middags stroomde de schouwburgzaal vol met bezoekers voor het congres met motto 'Financiële stabiliteit'. Ik kon alleen aanwezig zijn bij de lezingen van Jan Sijbrands, directeur toezicht van DNB, en Sylvester Eijffinger hoogleraar financiële economie Tilburg. Het Actuarieel Genootschap ambiëert het om een rol te spelen in deze materie. En neemt het voortouw in de uitvoering van Solvency 2 en het opzetten van ORSA.

Sijbrands stelt, dat vertrouwen en financiële stabiliteit onlosmakelijk verbonden zijn. Hij definiëert 'financiele stabiliteit' als het vertrouwen dat de financiële structuren blijven functioneren. Hij trekt 3 lessen uit de crisis en weidt uit over prudentieel toezicht op het stelsel en het actuele toezichtskader. Het komt erop neer, dat de complexiteit en de verwevenheid groot zijn. Het blijft een onderwerp waarover verschillende meningen mogelijk zijn: In Europa zien we in 2012 de discussie tussen de 'preciezen', die het stelsel en de schulden willen saneren, en anderzijds de 'rekkelijken', die vinden dat verdere geldinjecties nodig zijn om de economie te stimuleren en sociale onrust te voorkomen. De preciezen zijn de triple-A landen en de rekkelijken zijn de politici, vooral de politici uit Zuid Europa en de Angelsaksische wereld. (Oftewel de landen, die moeten dokken, en de landen, die niet hoeven te dokken...)

Eijffinger laat veel grafieken zien over schuldpercentages. Het komt erop neer, dat monetaire stabiliteit wordt uitgeruild tegen financieel stabiliteit. Dwz inflatie toestaan ipv tekorten terug te dringen. Hij zit in een europese adviesraad en citeert, dat Trichet zei, dat centrale banken meer tegen de wind in moeten leunen om bubbles te voorkomen. Ik word moe van dat soort makkelijke opmerkingen. Achteraf praten en niet nu de pijnlijke maatregelen nemen. Van riskmanager Berg van Delta lloyd zag ik alleen de hand-out.Hij meldt een tiental instabiliteiten in de omgeving van verzekeraars. Daarmee moeten ze aan de slag voor hun risicomanagement, zegt solvency2. Mij intrigeerde de kreet 'bestaan van de euro ter discussie' en ik ben benieuwd wat een risicomanager daarmee doet...