Zorg & ICT 2011

De beurs Zorg&ICT vond plaats op 17,18,19 maart 2011 in de jaarbeurs te Utrecht.
Het was druk, meer nog dan vorig jaar. Dit is en blijft een groeimarkt. De nuttige toepassingen zijn legio en ondanks budgetdruk worden steeds meer toepassingen ingevoerd, die de kwaliteit van de zorg verbeteren en zicht geven op efficiencywinst.

Eerst wil ik iets kwijt over het EPD. Het landelijke EPD is dus voorjaar 2011 gestrand in de Eerste Kamer. (Overigens gaan overal in de zorgsector de implementaties van lokale EPD's verder. Eenvoudigweg omdat het zorgproces dat nodig heeft. Jammer alleen dat daar geen landelijke schil overheen komt. Het is wel een kans voor Google Health, Microsoft Health Vault e.a. Want mensen kunnen natuurlijk wel hun medische gegevens zelf consolideren in zo'n pakket. Alleen een kleine groep is echter in staat om dit te doen vanwege de benodigde kennis van zaken en de benodigde IT-affiniteit.)
Maar één opmerking uit de Eerste Kamer is mij bij gebleven. De VVD-woordvoerdster Dupuis (van huis uit filosoof) argumenteerde, dat de specialist gewoon even kan bellen met de huisarts als hij informatie nodig heeft. De domheid en de achterlijkheid van deze opmerking zijn adembenemend. Zonder enige notie van de overbelasting die het zorgproces van de 21ste eeuw kent. In grote tegenstelling tot de deskundigheid die een vrouw als Els Borst uitdraagt. Die pleitte op het congres van het Actuarieel Instituut voor toepassing van meer ICT in ziekenhuizen om de efficiency te vergroten. (“Er zijn nog steeds ziekenhuizen, waar men probeert om elkaar telefonisch te bereiken voor afspraken of informatie”. Waarvan akte, mevrouw Dupuis!)

In het blad Zorgmarkt las ik een artikel over ‘Lean’. Lean is een kwaliteitsfilosofie en wil alle overbodige onderdelen in bedrijfsprocessen elimineren. Er blijven altijd medici opduiken, die zich interesseren voor bedrijfsprocessen en ICT. Ze hebben ook gevoel voor meten en kwantificeren. Ik heb al eens eerder geschreven, dat je daaraan ziet, dat het uiteindelijk beta’s zijn. En dat is een schril contrast met bedrijven in administratieve en financiële dienstverlening, waar je deze instelling veel minder tegenkomt.

Op de beurs bezocht ik een workshop over Business Intelligence. Er werd een definitie gegeven van BI: 'Op basis van informatie nauwkeurig en je snel je bedrijfsvoering aansturen en bijsturen'.
De spreker behandelde een case over ZZP in ouderenzorg. Voor de bezoekers vanuit de zorg was de term ZZP duidelijk. Voor mij betekent het op de eerste plaats Zelfstandige Zonder Personeel. Daarom eerst een intermezzo over de ZZP in de zorg.

“Wat is een ZorgZwaartePakket?
Een ZZP is eigenlijk - zwart-op-wit -  een nauwkeurige omschrijving welke soort zorg en hoeveel u daarvan, in uw situatie, nodig heeft. En het garandeert tegelijkertijd dat u die zorg ook daadwerkelijk krijgt. Als u van het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) uw indicatie, zeg maar uw toegangsbewijs voor de zorg, heeft ontvangen, staat daar ook in welk ZorgZwaartePakket het CIZ aan u heeft toegewezen.
 Wat staat er in een ZZP?
In een ZorgZwaartePakket staat waar u precies hulp bij nodig heeft. Bijvoorbeeld of u zichzelf kunt wassen en aankleden. Er staat ook in hoeveel zorg u krijgt.”

Afijn, ik vermeld nog dat de spreker volgens mij niet zozeer een BI-applicatie uitlegde, maar een simpele verbetercyclus. En uiteraard leg je daar meetgegevens vast, die je vervolgens gebruikt om verbeteringen door te voeren. De spreker stelt: “Data bepalen het verbeterpotentieel.”
Hij merkt op, dat managers in eerste instantie intuitief proberen om oorzaken van problemen te formuleren. Dit is subjectief, onnauwkeurig en onrealistisch. Dat onderschrijf ik ten volle. Met metingen moet je die manier van denken overwinnen.
De bezoekers in de zaal hadden duidelijk ervaring met procesonderzoek in de Zorg. Ze prikten het tijdmeten door medewerkers meteen door als een zeer subjectieve methode. Evenzo misten zij in de aanpak een klanttevredenheidmeting. Je kunt wel rapporteren dat je allerlei handelingen in korte tijd uitvoert; maar is die klant/ patiënt dan wel goed geholpen? Spreker was het ermee eens dat verwachtingsmanagement belangrijk is. Er is inmiddels een communicatiepogramma opgestart (Doen wat je zegt en zeggen wat je gaat doen.)
Hij meette dus tijd bij zijn cases. De helft van de klanten kreeg teveel tijd en de helft te weinig. (Surprise!Dat lijkt mij een typisch statistische uitkomst.) Hij kreeg direct voor zijn kiezen, dat de kwaliteit van de behandeling hierbij niet wordt gerekend. Gaf dat toe en dat ze de meting maar globaal hadden gehanteerd.
Er werd gevraagd naar werkdruk: Hij merkte terecht dat werkdruk begint tussen de oren. Door het inzicht van de medewerkers werden ze gemotiveerd om positief met hun werkproblemen om te gaan. Dat vind ik herkenbaar. Een leuke workshop, die bij mij veel herinnering opriep aan de tijd, dat ik bij AMEV Verzekeringen kwaliteitscampagnes leidde.