Discussie over ICT Governance

Beheersing van grote projecten is een intrigerend onderwerp. Een oude projectcollega van het Polisproject schreef op de website van Digitaal Bestuur een mening over de door de Rekenkamer voorgestelde Engelse Gatewaymethodiek. Mijn reactie daarop wil ik mijn bloglezers niet onthouden. (Onderaan de bladzijde volgt de verwijzing naar het oorspronkelijke artikel van George Leih.)

“Beste George, met interesse las ik jouw stelling t.a.v. de inzet van Gateway.
Als ervaringsdeskundige en geïnteresseerde in ICT Governance heb ik vorig jaar het onderzoek van de Rekenkamer naar grote overheidsprojecten gevolgd en kennis genomen van hun aanbeveling om Gateway in te zetten voor het begeleiden daarvan.

Na mij verdiept te hebben in de achtergronden voelde ik mij aangesproken door deze Gatewaymethodiek. Het is echter wel zaak om bij inzet van die methode daar échte inhoud aan te geven. Als de methode pro forma wordt ingevoerd zonder de essentie ervan in te brengen (Zoals soms gebeurt bij een formalistische toepassing van Prince 2, waar nieuwe formulieren en procedures in feite de oude handelwijzen continueren), dan zal Gateway niet helpen.

Echter, m.i. biedt Gateway alle mogelijkheden om de door jou geschetste valkuilen te omzeilen. Jouw eerste afkeuring, dat Gateway alleen managerial en financieel georiënteerd is, bestrijd ik, omdat het ontsporen van een groot project per definitie een managementprobleem is.
Je noemt 4 valkuilen (te groots en meeslepend; doelloos en vol compromissen; vlucht naar voren; techniek onderschat). De eerste 3 valkuilen zijn al gegraven, voordat er enig software-ontwerp is begonnen. En het door jou voorgestelde alternatief lijkt qua naamgeving toch echt de software als richtsnoer te nemen. Daarentegen worden die eerste drie valkuilen potentiëel wél aangepakt door de Gatewaymethode. De methode onderkent 5 cruciale overgangsmomenten en de eerste 3 daarvan (zakelijke rechtvaardiging; verwerving; investeringsbeslissing) kunnen potentiëel de genoemde valkuilen vroegtijdig aan het licht brengen.

Zoals eerder op dit DB-forum gesteld door Freek Blankena is “de samenstelling van het reviewteam de sleutel van elke Gatewayreview.” Cruciaal is , dat de onafhankelijke reviewers niet ambitieuze bestuurders naar de mond praten en de risico’s afzwakken onder het motto ‘Laten we het gezellig houden’. Hoewel ik de managerial benadering van Gateway goedkeur, ben ik het me je eens, dat onderschatting van de techniek ook al in de vroege fasen een gevaar is. Wij hebben samen dit fenomeen in een groot project mogen beleven! In het reviewteam moet de kennis en ervaring absoluut aanwezig zijn om dat aspect te doorgronden.
Ook de door jou benadrukte rol van leveranciers herken ik sterk. Vaak worden de managers bij leveranciers afgerekend op korte termijn doelen van maandomzet en resource-utilisatie; laten deze doelen nu uitstekend worden ondersteund door projecten die qua budget en tijd uit de bocht vliegen! In het reviewteam moet dus de vaardigheid aanwezig zijn om deze processen te doorzien en op dit punt opdrachtgever en leverancier bij de les te houden.

Concluderend herken ik jouw bezorgdheid over het onderschatten van de techniek, maar ben het oneens met jouw stelling, dat “ISVV de faalfactoren in overheidsprojecten beter ondervangt dan de Gatewaymethodiek”. Het door jou voorgesteld alternatief kan hooguit als extra hulpmiddel dienen om beter de techniek te doorgronden, maar lijkt me daarvoor weer te zwaar.”

Het artikel waarop ik reageer vind je op 'Digitaal Bestuur'.

http://digitaalbestuur.nl/opinie/ga-verder-dan-gateway