Serious gaming

Op 9 october 2008 heb ik geschreven over ‘spelletjes spelen’, omdat ik gefascineerd was door de snelle ontwikkeling van games. Het is een ontwikkeling, die weliswaar is mogelijk gemaakt door de modernste technologie (krachtige computers en geavanceerde programmatuur), maar die vooral wordt gedreven door creatieve geesten.

In december mocht ik een aantal personen beluisteren op het congres van Electronic Commerce Platform (posting van 6-1-2009), die grote ervaring en know-how op het terrein van serious gaming hebben. Deze personen hadden als achtergrond de kunsten en de psychologie. Zij bewijzen weer, dat de toepassing van ICT de grootste vlucht neemt, als de regie in handen is van de relevante vakprofessionals en niet in handen van ICT-deskundigen.

Daar sprak Pamela Kato. Senior Research Scientist Gaming op het Utrechts Medisch Centrum. Zij is een psychologe, die zich in California bezighield met de zorg om jeugdige kankerpatiëntjes. Het probleem was, dat kinderen weinig gemotiveerd zijn om consequent de medicatie te volgen. Zij ervoeren de negatieve gevolgen van deze medicatie zoals haaruitval en misselijkheid en verloren uit het oog, dat consequente medicatie noodzakelijk is om de kanker succesvol te bestrijden. Onder leiding van Kato werd gewerkt aan games, waarin inzichtelijk wordt gemaakt, hoe medicijnen de kankercellen effectief bestrijden en hoe onderbrekingen in de medicatie deze cellen de kans geven om weer de kop op te steken. In de games zie je hoe de geneesmiddelen (in de gedaante van ridderlijke strijders) de bloedvaten en weefsels doorkruisen en de strijd aangaan met de kankercellen. Bij onderbreking van de medicatie verliezen ze energie en slagen er niet in de vluchtende kankercellen in te sluiten en af te schieten. Het kind speelt in de game de strijder, die met een soort lasergun door het lichaam beweegt op zoek naar kankercellen om die te vernietigen.
Voor mij een eye-opener, dat games zo’n belangrijke bijdrage kunnen geven aan een medische behandeling.

Verder sprak Jeroen van Mastrigt van de Hogeschool voor de Kunsten (HKU), researchgroep Game- & Interaction Design.
Hij is verantwoordelijk voor de opzet van bachelor- en master-opleidingen voor Game Design & Development.
Hij stapte met zijn superdunne Apple notebook naar voren en gaf een wervelende presentatie. Heel wat anders dan we gewend zijn van de gemiddelde IT’er. Die presenteert namelijk hetzij zeer inhoudelijk, hetzij zeer commercieel, waar Jeroen vooral ludiek en gepassioneerd presenteerde. Zoals ik eerder opmerkte, worden bepaalde toepassingen pas goed, als ze worden getrokken door de juiste beroepsgroep en niet door de ICT-professie. Hij benadrukte, dat men bij het ontwerp van serious games moet oppassen, niet door te schieten naar ‘serious’ en dat een game op de eerste plaats ‘fun’ moet zijn.

Op virtueel platform vond ik een interessant visie-statement van Jeroen.
Hij schrijft daar o.a.
“” technische- en creatieve innovatie ontwikkelt tot een fenomeen met enorm cultureel en economisch potentieel. De tekenen dat dit potentieel op dit moment ook daadwerkelijk waar gemaakt wordt zijn overduidelijk:
- De game-industrie kent enorme omzetten en winsten en is uitgegroeid tot een wezenlijk en innovatief onderdeel van de mondiale media-industrie.

- De game industrie wordt door andere creatieve en technologische sectoren herkend als belangrijke accelerator op het gebied van technologische ontwikkeling.
- Videogames vormen een steeds belangrijker onderdeel van de vrijetijdsbesteding van jonge mensen en de jongerencultuur.
- De creatieve mogelijkheden van computersimulaties gaan beduidend verder dan die van traditionele hypermedia en worden inmiddels omarmd door veel jonge kunstenaars en creatieve bedrijven.

“”””
Behalve, dat ik drie keer de letter ‘d‘ en ‘t’ in werkwoordsvervoegingen heb gewijzigd, heb ik niets toe te voegen aan deze krachtige statement.

Overigens probeer ik mij ertoe te zetten om ook zelf kennis te maken met games. Al een tijdje heb ik een aanbod liggen van World of Warcraft om twee weken gratis te spelen. Maar door tijdgebrek en andere interessen komt het er niet van. Onlangs was ik in Frankrijk en twee jongens van 14 en 11 jaar wisten direct wat World of Warcraft was en gaven mij zelfs het adres waar een Europese (en gratis) variant kan worden gedownload: Flyff. Toch maar weer op mijn To Do lijstje gezet.