Wednesday, February 11, 2009

Pakketsoftware in Verzekeringsland

Onlangs bezocht ik een vriend en collega uit mijn Amev-tijd (20 jaar geleden) en deze is sinds ruim een jaar directeur van De Europeesche. Deze verzekeraar is nu als onderdeel van ASR eigendom van minister Bos en persoonlijk vind ik het een zegen, dat ASR is vrijgemaakt van de Belgische heerschappij via Fortis. ASR is in essentie een verzekeraar, die sterk geworteld is in vakmanschap, en zou wellicht in het oppervlakkige, megalomane denken van de Fortistop zijn meegesleurd in een negatieve spiraal.

Gerard had al eens gereageerd op een posting (28 mei 2007) waarin ik een vergelijking maakte tussen twee bedrijven, waar polis-systemen en andere systemen na een fusie geconsolideerd werden.
Eén van de mogelijkheden is om bestaande systemen van fusiepartners als doelsystemen te kiezen en de portefeuilles van de fusiepartners daarnaar te converteren.
Bij de integratie van Amev en Stad Rotterdam 5 jaar geleden is uiteindelijk (na een mislukte nieuwbouwpoging) ervoor gekozen om alle posten te converteren naar de schadeverzekerings-systemen van Amev. Echter deze systemen waren niet meer de jongste en het verraste mij niet, dat er momenteel een vernieuwingsslag gaande is, waarbij de portefeuille zal worden geadministreerd in een nieuw systeem. En dat nieuwe systeem is een pakketoplossing: Ebao Tech, een chinees pakket!
De verrassing vond ik niet zozeer, dat ASR wil vernieuwen naar een nieuw platform en ook niet dat het daarbij gaat om een pakketoplossing. Maar wel verrassend, voor mij althans, is dat er sprake is van een chinees pakket.
Algemeen bekend is, dat India al jaren een indrukwekkende capaciteit heeft op het gebied van systeembouw en dat er grote scharen zeer bekwame systeembouwers zijn. Die naam heeft China nog niet. Maar aan de andere kant is het wel zo, dat in Amerika een groot deel van de import van brains vanuit China komt en dat dit land vele briljante wetenschappers levert. Ik vraag me af, waar ze hun kennis van de verzekeringsmarkt vandaan halen, want qua verzekeringen was het volgens mij nog steeds een ontwikkelingsland.

Ik heb een bepaalde associatie met softwarepakketten voor de verzekeringsmarkt. Die associatie wordt verwoord in een spreuk, die in mijn Utrechtse studententijd werd gehanteerd door mijn hospes: “Veel beloven en weinig geven, doet de gek in vreugde leven”.
In de jaren ’80 en ’90 kwamen de leveranciers van deze pakketten uit Engeland, Ierland en Australië. Rond 1989 was in verzekeringsland het Paxus-pakket populair en 10 jaar later het Ierse pakket Fineos. Uiteindelijk gaan al deze pakketleveranciers volgens mij failliet, waarbij enkele beperkte installaties door de eindgebruiker zelf in beheer worden genomen. Deze flitsende verkopers maken indruk met een uitstekende filosofie van systeembouw en een diepgaande kennis van de materie, waarbij ze met name nieuwe produkten als universal life konden ondersteunen. Maar vaak blijkt de gap tussen een uitstekende filosofie enerzijds en een feilloos en compleet werkend pakket anderzijds onoverbrugbaar te zijn.

Volgens mij zit de oorzaak er in, dat bijna iedereen, enthousiast gemaakt door een innovatief en flexibel concept, over het hoofd ziet, dat de grote lijn, de filosofie, maar 10% vertegenwoordigt van de megaklus waaraan je begint. “The devil is in the details” wordt altijd weer aangetoond bij systeembouw, bij conversies, bij reorganisaties en ga zo maar door.
Voor een ‘oud’ systeem kan het bijvoorbeeld zo zijn, dat er 20 manjaar bouwarbeid zit in de oorspronkelijke nieuwbouw, maar wel 200 manjaar perfectief en adaptief onderhoud in de gebruiksjaren daarna. Met veel fundamentele verbetering voor produktondersteuning, marketing ondersteuning, management informatie, administratieve koppelingen, gebruiksvriendelijkheid, onderhoudbaarheid e.a.

Intussen ben ik gedreven door nieuwsgierigheid gaan praten bij een andere oude vriend en collega, nu de verantwoordelijke informatiemanager bij ASR Schade voor de genoemde pakketimplementatie. Dat stelde me wel gerust, waarover later meer. Want de zaken degelijk aanpakken blijkt nog steeds in de genen van ASR Schade te zitten.