Interessante leveranciers op Linuxworld

Voor mezelf noteer ik altijd, wat ik aan nieuwe en wetenwaardig zaken tegenkom op beurzen. Bij de in november gehouden gecombineerde vakbeurzen Infosecurity, Storage Expo, Tooling Event en LinuxWorld waren dat de volgende aantekeningen.

Recover Backup Magazine presenteert zich als een vakblad voor het specialistische onderwerp ‘back-up’ en schrijft een groot artikel over KPN als grootste leverancier van online backup services in Nederland. (KPN heeft toch onder het leiderschap van Scheepbouwer de ICT Services ontwikkeld tot een volwassen kernactiviteit!)
In het verleden heb ik mij wel eens verdiept in ‘uitwijk’ zoals bijvoorbeeld werd aangeboden door CUC, pionier op dat gebied. ‘Uitwijk’ is een veel verder gaande vorm van recovery dan ‘back-up’. Ik heb het idee, dat veel bedrijven dat alles intussen intern kunnen oplossen doordat bijvoorbeeld verschillende lokaties van het bedrijf fungeren als elkaars back-up. Het inrichten daarvan wordt door de voortschrijdende mogelijkheden van de technologie gefaciliteerd.

LinuxOnBlue is een nieuw IBM-periodiek om de inzet van IBM voor Linux te etaleren. Die is begonnen in 1991, volgens mij in de tijd dat Louis Gerstner de scepter zwaaide. Het is moedig van oude (bijna) monopolisten om de stap van ‘proprietary’ naar ‘open’ te zetten. IBM beweegt op tijd mee. Ik heb IBM altijd bewonderd voor de manier waarop zij als moloch steeds weer zich aanpasten aan nieuwe technologische golven,waar andere grote spelers in die verandering afstierven. Gerstner deed dat door tijdig en massief in te zetten op de veranderingen door internet en op de veranderende wereld van de klanten. In de visie van IBM zijn consolidatie, virtualisatie en geautomatiseerd beheer de belangrijkste technologieën om tot het gewenste doel van reductie van exploitatiekosten van de IT-infrastructuur te komen. Daarmee is mooi verwoord wat er in de onderliggende platformen aan innovaties plaats vindt.

Magazine IT Beheer van SDU brengt in de uitgave van november 2008 een Dossier ‘Portfoliomanagement’.
Portfoliomanagement maakt de portfolio aan ICT middelen transparant en ondersteunt het maken van keuzen op tactisch en strategisch niveau. Een bekende indeling is die waarin Technische Kwaliteit en Functionele Kwaliteit van applicaties tegen elkaar af worden gezet. Een voor mij nieuwe indeling werd geschetst, waarbij Risico en Bedrijfswaarde van applicaties tegenover elkaar worden gezet. Interessante hulpmiddelen, maar ik mis dan toch een aantal criteria die IT’ers altijd over het hoofd zien. Want als je bijvoorbeeld na een fusie genoemde portfoliomethoden zou hanteren, mis je toch de belangrijkste keuzecriteria: politieke overwegingen, machtsverhoudingen en voorkeuren van mensen.
Naar mijn waarneming heeft het begrip Portfoliomanagement een flinke ‘boost’ gekregen door de ‘Jaar 2000’ programma’s, toen voor het eerst de noodzaak bleek om precies en volledig te weten, welke applicaties er allemaal waren in het bedrijf. De portfolio-overzichten vanuit die tijd waren later van onschatbare waarde voor de Euro-conversie in 2002 en, waar aan de orde, integratie na fusies.

Qurius biedt een methode om virtualisatie te realiseren. Een keurig stappenplan van Orientatie, Inventarisatie, Vereisten en Advies. Virtualisatie is een krachtige trend, maar zoals Magazine IT Beheer terecht betoogt boek je pas echte winst als je dit middel op een doordachte manier toepast. In dat kader herinner ik mij altijd een voorbeeld uit de jaren tachtig, toen de CASE tools opkwamen, tools die de produktiviteit van programmeurs exponentieel verhogen. Maar als een slecht programmeur spaghetticode achterlaat, dan zal een CASE tool in de handen van een slechte programmeur exponentieel groeiende bergen spaghetti produceren. Het betoog om in deze tijd het middel van Virtualisatie op een doordachte manier toe te passen getuigt dus van wijsheid.

Bij Cisco kreeg ik een ‘special report’ 2008 Internet Malware Trends. Na lezing moet ik het toch rubriceren in de categorie bangmakerij. De bedreigingen zijn inderdaad fors, maar het rapport gaat er niet op in, in hoeverre deze bedreigingen beheersbaar zijn door inzet van goede controlemaatregelen (security software, procedures e.d.). Uiteindelijk wil je natuurlijk weten hoe je de risico’s moet beheersen en waar het risico te hoog blijft. Veel van de opgesomde bedreigingen kunnen alleen optreden als mensen gevaarlijke sites bezoeken (vaak gecamoufleerd als respectabele instituten) en objecten binnenhalen van onbekende afzenders. Volgens mij worden deze ongewenste objecten na binnenkomst in je eigen omgeving alsnog gescand en geelimineerd door goede securitysoftware.

Rackspace had ik al eerder ontmoet. Deze business bevestigt het doorzettende fenomeen van outsourcing en focus op je core business. Bedrijven hebben niet als core business om computercentra te exploiteren, te zoeken naar schaalvoordelen en het onderhouden van zeer specialistische competenties. Rackspace (de naam zegt alles) runt in 2 computercentra de machines die wereldwijd de applicaties van hun klanten draaien.
Ik zag bij hun stand de naam Elonisas en daarom stopte ik er. Want Elonisas maakt en beheert de webapplicatie voor de landelijke Nobragolfcompetitie, waarvan ik een enthousiaste deelnemer ben. Elonisas dient als een testimonial en een factsheet voor Rackspace.

Je wordt op dergelijke beurzen altijd wat overdonderd door de veelheid van leveranciers, verhalen en folders, maar het is wel degelijk nuttig voor het actueel houden van je eigen beeld op de ICT sector.