Een jaar na Covey

Een jaar geleden bezocht ik een seminar van Stephen Covey. Dat was op 11 oktober 2007 in Haarlem. Op 5 november 2007 schreef ik daarover een posting op mijn weblog.

Ik heb eens de tijd genomen om een jaar na dato terug te kijken en te evalueren. Covey zelf benadrukt, dat je frequent moet stilstaan bij wat je gedaan hebt. Afstand nemen en evalueren zijn belangrijke stappen in een verbeterproces en in een kwaliteitsaanpak.
Het afgelopen jaar ben ik erin bevestigd, dat je steeds keuzes moet maken over wat belangrijk is.
Zibb benadrukt die spanning tussen urgentie en visie. Dus even nadenken over de koers, ook is er druk ‘om aan de gang te gaan’ en om ‘dingen te doen’. Dat kan nuttig zijn, maar ook een valkuil, die je ervan weerhoudt om je te focussen op de echt belangrijke zaken. Denk aan de vergelijking van Covey van de twee instrumenten: de klok en het kompas. De klok en de agenda zetten je onder druk om allerlei zaken te doen en af te maken. Het kompas blijft aangeven “ waar het noorden is” en geeft de koers aan die je in de toekomst moet varen. Ik heb me voorgenomen deze mooie metafoor van Covey vaker te gebruiken.

Ik kan iedereen aanbevelen om van tijd tot tijd als checklist de 7 habits na te lopen.

De beschrijvingen van Covey over leiderschap zijn actueel, nu we dagelijks de amerikaanse verkiezingen hebben kunnen volgen.
De toekomstvisie, het positieve mensbeeld en geloof in potentie van een land (Obama) tegenover het gehakkel van Mc Cain, die niets anders verzint dan snel naar olie boren in tot nu toe beschermde gebieden en die voortdurend inhakt op zijn tegenstander, vaak op zeer lage, insinuerende wijze. Hoewel hij een oorlogsheld is en dapperheid heeft getoond, bezit hij niet het leiderschap om de VS te leiden uit een financiele crisis, een economische recessie, een milieuvraagstuk en een oorlog. De republikeinen kozen als strategie om de laatste vier weken voor de verkiezingen de persoon Obama te beschadigen en verdacht te maken. Obama bleef waardig en hield zich bij de inhoud. (“I can take four weeks of attacks on me, but the country can’t take four more years of failed policies.” Ijzersterke reactie!)
Kijk nog eens naar de toespraak van Obama na zijn verkiezing en proef zijn leiderschap: positieve doelen, verzoening met zijn tegenstanders, de idealen van de founding fathers. De reacties van zijn gehoor laten zien, dat alleen zulke keuzes mensen inspireren.

Het is ook typisch amerikaans om de rijen te sluiten nu de beslissing gevallen is. Vooraanstaande republikeinen zoals de Californische gouverneur Schwarzenegger bieden de nieuwe president hun hulp aan. Ook een figuur trouwens die zich van een spierenrollende terminator ('hasta la vista, baby') ontwikkelde tot een leidersfiguur. Kan alleen in Amerika.