Thursday, October 9, 2008

Spelletjes spelen

Het computertijdperk ontwikkelt zich gestaag.
En oudere generaties moeten voortdurend oppassen om geen belangrijke mogelijkheden te missen.
Ik kan mij herinneren, dat ik als Hoofd Organisatie bij een grote verzekeraar secretaris was van het directieoverleg van de ICT-functie, een krachtige club van 300 man sterk. We schreven het jaar 1988.
Maar deze wereld was nog geheel mainframe geörienteerd en het woord “PC” was bij de directieleden een vloek. Hoe anders is dat gelopen. Domme terminals stierven binnen twee jaar uit en pc’s werden binnengereden en geïntegreerd in de bedrijfsnetwerken. De volgende vernieuwing kwam snel: Enige jaren daarna was ik met een aantal anderen de promotor voor het invoeren van e-mail binnen hetzelfde bedrijf. Dat was aanvankelijk een moeizaam leerproces voor het zittende management, maar een proces dat ze daarna snel doorliepen, want 10 jaar later konden managementlagen absoluut niet meer functioneren zonder de kantoortoepassingen met mail en agenda.
Tegen de milleniumwisseling zagen we wéér een vernieuwing met de razendsnelle ontwikkeling van internet. En nu was het één van de pioniers van officesoftware, Microsoft, die bijna de boot miste. Ze geloofden er niet in en lieten de browsermarkt aan Netscape. Toen ze overigens het licht zagen, wisten ze razendsnel met hun Internet Explorer het tij te keren.
Vandaag schrijf ik iets over een nieuwe ontwikkeling, die mijzelf tot nu de boot liet missen: Gaming.
Zelf heb ik ooit simpele Nintendospelletjes gespeeld, maar dat ook weer snel vergeten, omdat ik geen spelletjesmens ben. Maar steeds meer lees je over ‘serious gaming’. Eigenlijk is het al langer bekende ‘simuleren’ ook een vorm van gaming. Simuleren en gaming is veel laagdrempeliger dan de werkelijkheid of een nagebootste werkelijkheid.
Piloten laten oefenen in een flightsimulator is een oud voorbeeld. Maar brandweermensen en andere hulpverleners via gaming in een situatie brengen, dat er een ramp gebeurt waarbij gevaarlijke stoffen vrijkomen, is natuurlijk een prachtige mogelijkheid. Waarbij je als cursist je vaardigheden ontwikkelt en ervaringen opdoet, zonder dat gevaarlijke branden hoeven te worden aangestoken.
Onlangs schreef Harvard Business Review hierover. En dan weet je, dat dit heel serieus wordt! In het HBR artikel wordt beschreven hoe IBM onderzocht heeft, hoe leiders van de toekomst in spelsituaties kunnen worden geïdentificeerd. Niet onverstandig dus voor ‘oudere’ (programma)managers om deze ontwikkeling bij te houden en bekend te zijn met de mogelijkheden van dit jongste fenomeen. Maar als je die oriëntatie aangaat (zie bijvoorbeeld de weblog Frankwatching), dan is het duidelijk, dat je als 50 plusser je ambitieniveau voor participatie aan Gaming moet matigen.