Een Promotie aan de Technische Universiteit Delft

Prachtig toch hoe je in de zogenaamde Connected World ook op vakantie in San Diego, California, kunt doorwerken aan je weblog! Beperkingen van plaats en tijd zijn intussen geheel weggenomen door internet. En ook technische beperkingen zijn door standaardisatie van hardware en software niet meer aanwezig.

Enige tijd geleden kreeg ik via LinkedIn weer contact met Martin op ’t Land, een oude collega bij Cap Gemini die ik 7 jaar geleden bij mijn vertrek van Cap uit het oog had verloren. Weer een voorbeeld van de waarde van de ‘social software’ LinkedIn, waarover ik al eerder enthousiast heb geschreven in deze weblog.
Martin nodigde mij direct uit voor zijn aanstaande promotie in Delft. Hij wist zich te herinneren, dat ik destijds als MT-lid van de eenheid Business Consulting de ruimte maakte voor het onderzoek, dat hij samen met Bert Arnold, een practicecollega van mij, wilde opstarten.
Op 13 juni 2008 promoveerde Martin en de titel van zijn proefschrift luidt: “Applying Architecture and Ontology to the Splitting van Allying of Enterprises”. (Als je net als ik wilt opzoeken wat Ontology is, kan je het vinden op Wikipedia.)
Ik moet me nog eens verder verdiepen in het proefschrift, maar zie bij een eerste scan, dat het een tamelijk technische architectuurbenadering is. Die zal zeker een bijdrage kunnen leveren aan bijvoorbeeld postmerger integratie en ik zou wel eens willen weten, hoe de aanpak had kunnen bijdragen aan de postmerger integraties van ABN en Amro, de UVI’s binnen UWV en tenslotte Amev en Stad Rotterdam, waarvan ik de laatste twee fusies van nabij heb meegemaakt.
Bij de laatste fusie werd een financiële benadering gekozen door McKinsey, heel anders dus dan een technische benadering. De financiële benadering gaat snel, wordt makkelijk begrepen door de top, maar negeert veel vakkennis van de bedrijfsprofessionals. (Een aanpak die mij niet aanspreekt. Zie mijn posting van 29 oktober 2007 over Intensieve Menshouderij. Daarin lees je hoe spreker Jaap Peters illustreert wat er gebeurt als bedrijven de vakkennis van de professionals negeren en de financiële mensen, sturend op spreadsheets, de lakens uitdelen.)
Maar naast deze financiële benadering hebben we hier dus een technische benadering.
Ik denk, dat deze technische benadering vanuit de TU Delft gecompliceerd gaat worden en niet wordt begrepen door de bedrijfstop.

Maar hoe dan ook: Alle benaderingen kunnen bijdragen aan een goede oplossingsrichting en het is de kunst om het goede van verschillende benaderingen te kiezen.

In termen van het 7S model van McKinsey zitten zowel de technische benadering als de financiële benadering in het domein van de zogenaamde harde S’en (Structure, Strategy, Systems).
En een belangrijke boodschap van het 7S model is toch, dat juist de zachte S’en Skills, Staff, Style) doorslaggevend zijn voor het succes van veranderingsprocessen.
Maar volgens mij hebben de HRM-managers en verandermanagers nog altijd minder invloed bij fusies dan de financiële en commerciële mensen. Wat meer evenwicht zou goed zijn, zeker omdat onderzoek van o.a. Erasmus-universiteit claimt dat meeste fusies mislukken.

Het lijkt me duidelijk,dat noch financiele noch technische drijvers dominant mogen zijn. Een artikel in Harvard Business Review toont een brede, afgewogen en gebalanceerde aanpak.