Het verbeteren van processen (4)

Eerdere postings over dit onderwerp in deze weblog verschenen op 1 juli, 20 augustus en 13 oktober. Inspiratiebron voor deze artikelen was het seminar BPM2007 op 21 juni 2007.

‘Kiezen tussen Lean, Six Sigma, Theory of Constraints, of toch iets anders’.

In de middag van het seminar had ik gekozen voor een lezing waarin kwaliteitstheorieën op een rijtje werden gezet. Peter Matthijsen van BIZZdesign deed dat perfect en gaf een overzicht onder het motto ‘Kiezen tussen Lean, Six Sigma, Theory of Constraints, of toch iets anders’.
Zo eind jaren tachtig had ik me voor het laatst intensief in de theorieën verdiept en ik was benieuwd hoe die zich hebben ontwikkeld. Ik herinner me van toen Deming, Juran, Kaizen, TQM, JIT en ook al het opkomende Six Sigma. En dat we bij AMEV Verzekeringen een campagne Faalkosten bedrijfsbreed introduceerden. Volgens mij was het Juran die onderscheid maakte tussen kosten van Preventie, Controlekosten en Herstelkosten/Faalkosten. Ik zag dat terug in het begrip Lean, dat Peter Matthijsen uitlegde: Het bedrijf opvoeden met een aversie voor ‘waste’.

De Theory of Constraints sprak mij aan vanwege de focus die het in zich heeft. Namelijk op zoek gaan naar punten in het proces, waar voorraden zich ophopen. Want daar zit een bottleneck, die erom vraagt geëlimineerd te worden! (Tenzij je, zoals ik later eens las in het tijdschrift Procesmanagement, bewust dat punt inzet als een buffer en gecontroleerd rustpunt in je proces.) En ik vind het een aanpak, die mensen motiveert. Je tackelt immers een overduidelijk knelpunt in de produktie. Tenslotte biedt het de mogelijkheid om te scoren: Zowel management als medewerkers kunnen zien, dat het knelpunt wordt opgelost en dat de aanpak werkt.
Een persoon in de zaal legde iets uit over hun eigen aanpak. Gevraagd, welke filosofie van de voornoemde zij toepassen, antwoordde hij: “Van alles wat. En alles wat werkt.” Deze pragmatische aanpak zou mijzelf ook het meest aanspreken. Want een bepaalde filosofie mag nooit een doel zijn; het blijft een middel om bestaande bedrijfsproblemen op te lossen.

Ik begrijp, dat Six Sigma een sophisticated methode is, die intensief gebruik maakt van statistische metingen. Van destijds herinner ik mij nog, dat deze methode belangrijk was voor bijvoorbeeld halfgeleiderfabrikanten, omdat daar gestreefd wordt naar minder dan 1 fout op 1 miljoen (10 tot de macht 6) exemplaren. Vandaar de naam six sigma. De meeste organisaties die ik ken (in Financiële Dienstverlening, Overheid en Zorg) zijn nog lang niet toe aan dit ambitieniveau en deze meetnauwkeurigheid.
En met de statistische metingen zijn we weer terug bij de grondleggers van de kwaliteitscampagnes, Deming en Juran, die als statistici in de tweede wereldoorlog de grondleggers waren van procesverbetering gebaseerd op meetresultaten. Onlangs vond ik op Youtube filmmateriaal over de indrukwekkende man W. Edwards Deming en ik wil daar later in mijn weblog nog eens op terugkomen.